گوگردزدایی

روش هیدرودی‌سولفوریزه شدن (HDS) یا همان هیدروژناسیون متداولترین فرآیند گوگردزدایی در پالایش نفت است که سابقه طولانی دارد و به عنوان بخش ثابتی از مجموعه فرآیندهای پالایشگاهی کاملا جا افتاده است.
فرآیند هیدروژناسیون متداول برای برش هیدروکربنی در محدوده دما 300 تا 380 درجه سانتیگراد و فشار زیاد 35 تا 50 اتمسفر در یک بستر کاتالیستی در حضور هیدروژن انجام می‌شود که متداولترین کاتالیست مورد استفاده برای این فرآیند کاتالیست کبالت-مولیبدن بر روی پایه آلومینا می‌باشد. سایت‌های فعال موجود در این کاتالیست‌ها با اتم گوگرد موجود در ترکیب گوگردی به نحوی تعامل می‌کنند که امکان واکنش گوگرد با هیدروژن و تشکیل سولفیدهیدروژن فراهم می‌شود و در فرآیندی تبدیل به گوگرد عنصری می‌شود و البته در فرآیند هیدروژناسیون ترکیبات آلی گوگردی مختلف واکنش پذیری متفاوتی دارند. در مورد سولفیدهای آلیفاتیک، تیول‌ها، تیوفن‌ها و حتی بنزوتیوفن‌ها میتوان گفت که نسبتاً ساده‌تر گوگردزدایی می‌شوند زیرا ساختار مولکولی انعطاف‌پذیر آن‌ها این امکان را فراهم می‌کند که اتم گوگرد به سایت‌های فعال کاتالیستی دسترسی پیدا کند. با وجود اینکه دی‌بنزوتیوفن ذاتا ساختار مسطحی دارد اما اتم های کربن متصل به اتم گوگرد از نزدیک شدن اتم گوگرد به سایت‌های کاتالیستی آن ممانعت می‌کنند.